กระบวนการสังเคราะห์สังเคราะห์พอลิคาร์บอเนตชีวภาพ

          การสังเคราะห์ Bio-PC เกิดจากปฏิกิริยาโคพอลิเมอไรเซชัน (Copolymerization) ระหว่างก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (Carbon dioxide : CO₂) และสารประกอบอีพอกซี (เช่น เอทิลีน ออกไซด์ พรอพิลีน ออกไซด์) ปริมาณ CO₂ หรือ คาร์บอนมอนอกไซด์ (Carbon monoxide : CO) ที่ใช้ในการสังเคราะห์ในแต่ละครั้งนั้นมากกว่า 50 wt% ซึ่งเป็นข้อดีที่ช่วยลดปริมาณก๊าซ CO₂ และ CO ที่อยู่ในสิ่งแวดล้อม ^[4]

• โครงสร้างเป็นแบบอสัณฐานวิทยา (Amorphous)
• มีน้ำหนักโมเลกุลสูง
• ใช้ซิงก์ คาร์บอกไซเรท เป็นตัวเร่งปฎิกิริยา
• เสื่อมสภาพได้ด้วยความร้อน
• สมบัติเปราะที่อุณหภูมิห้อง (T_g 37-41 °C)

พอลิไตรเมทิลคาร์บอเนต (Poly(trimethylene carbonate) : PTMC)

• สามารถย่อยสลายได้ทางชีวภาพ
• สมบัติยืดหยุ่นคล้ายกับยางแต่มีสมบัติเชิงกลที่ไม่ดีนัก
• มีข้อจำกัด มีค่า T_m อยู่ในช่วง 100-110 °C 

พอลิบิวทิลลีนคาร์บอเนต(Poly(butylene carbonate) : PBC)

• มีโครงสร้างแบบกึ่งผลึก (Semicrystalline)
• T_m เท่ากับ 60 °C
• T_g เท่ากับ -30 °C
• ทนต่อแรงกระแทกได้ดี
• มีแรงต้านทานแรงดึงที่เหมาะสมต่อการนำไปประยุกต์ใช้งาน

       Bio-PC หรือ PC เป็นเทอร์โมพลาสติกที่มีโครงสร้างและคุณสมบัติที่เหมือนกันเกือบทุกประการ จึงสามารถนำมาประยุกต์ใช้แทนกันได้ในหลายๆ ด้าน ซึ่งปัจจุบันพลาสติกชีวภาพกำลังเป็นที่นิยมและเป็นที่ต้องการของตลาดพลาสติก เนื่องจากปลดปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์น้อยหรือใช้เวลาในการย่อยสลายน้อยกว่าเทอร์โมพลาสติกทั่วไป จากสมบัติของ PC ดังที่กล่าวมาในข้างต้น ทำให้ PC ได้รับความนิยมสำหรับใช้งานด้านวิศวกกรม เช่น อุปกรณ์กีฬา อุตสาหกรรมบรรจุภัณฑ์ อุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์ อุตสาหกรรมยานยนต์

เป็นต้น